Nepal - Dorien van Niekerk en Ilse Verweirder
Sapana Village Social Impact (SVSI), Chitwan, Zuid Nepal en enkele andere projecten elders in Nepal.
Start: 2015, stand van zaken oktober 2021
Bij het project zijn betrokken Dorien van Niekerk en Ilse Verweirder
Sapana Village Social Impact (SVSI) is een kleine organisatie in Chitwan (Zuid Nepal). Een groep lokale mensen zet zich hier in om de situatie te verbeteren van minderbedeelden in dat gebied. Het gaat hier met name om mensen van een heel lage kaste of kastelozen.
Belangrijkste doel van de hulp is om de zelfredzaamheid te verbeteren, hetgeen vaak begint bij het ontwikkelen van (zelf)bewustzijn van de betrokken mensen. Daarnaast wordt ook financiële en concrete hulp verleend. In kader van dat laatste is in 2016 en 2017 in het dorp Suppar (in de heuvels) geholpen bij de bouw van toiletten. Voorts is de waterleiding - voor zover mogelijk - hersteld.
Bovendien wordt bijgesprongen in tijden van nood, zoals na de aardbeving in 2015 of de overstromingen in 2017. Ook dit jaar (2020) was dat hard nodig; in enkele delen van het gebied was - mede als gevolg van de coronacrisis - een tekort een voedsel. Een deel van het beschikbare geld is gebruikt om de ergste nood te ledigen.
In 2017 kwam een urgente oproep tot het opknappen/bouwen van een huis voor een oudere vrouw, die op geen enkel familielid terug kon vallen. De toestand van haar ‘huis’ van riet en leem was door overstromingen zwaar beschadigd en niet meer bewoonbaar. Geld van de Missieveiling is gebruikt om dit huisje te herbouwen. Met als resultaat, dat zij sindsdien op een menswaardige en meer ontspannen wijze kan genieten van haar oude dag.
Kasteloze minderheid
In Sauraha en directe omgeving zijn diverse ‘dorpen’ van Musahar, een kasteloze minderheid. De Musahar zijn een lage, heel arme kaste met zeer weinig kansen in de Nepalese maatschappij. Mensen hebben te maken met armoede, ziekte, ondervoeding, kindersterfte, gebrek aan scholing, alcoholproblemen e.d. In een van de dorpen waren vier huizen totaal onbewoonbaar geworden a.g.v. de laatste overstroming. Tevens was geld nodig voor het gemeenschapshuis. Daar wordt o.m. bijles gegeven aan de kinderen. Ze worden daar ook begeleid bij het maken van hun huiswerk.
Geld voor de herbouw van huizen is er absoluut niet. De SVSI heeft zich in 2018 de situatie daar aangetrokken. Er moest herbouwd worden. Maar er zou veel meer moeten gebeuren om het dorp verder te ontwikkelen. Zonder hulp kan dit niet. In overleg met de gemeenschap worden plannen ontwikkeld. Uitgangspunt bleef ook hier: niet alleen maar geld geven, want er moet iets tegenover staan. Dit geldt zowel praktisch als op het punt van het vergroten van de zelfredzaamheid.
Met een bijdrage van de Missieveiling is prioriteit gegeven aan de bouw. Het is zo opgezet dat inzet en hulp wordt gevraagd van de toekomstige bewoners zélf. Als mensen echt meehielpen kregen ze daarvoor een klein dagloon. Bovendien kon zo kennis overgedragen worden rondom bouwen.
Inmiddels zijn de relatief kleine huisjes klaar. ,,Er is aardbevingsbestendig gebouwd, het resultaat mag er zijn. Het is heel serieus opgepakt. De bovenverdieping voor opslag, zodat de oogst wordt gespaard bij eventuele volgende overstromingen. Mensen zijn trots”, zegt Dorien, die er regelmatig langs is geweest.
De SVSI heeft in andere dorpen inmiddels veel ervaring opgedaan. Met een systeem dat geïntroduceerd is vanuit Peru. Basisidee: niet zomaar geld geven, maar mensen kunnen dat ‘verdienen’. Dorien: ,,Ik ben ervan overtuigd dat de Missieveiling met hulp bij de bouw een enorme bijdrage geleverd heeft: goede huisvesting en de eerste stap op weg naar verdere ontwikkeling.”
Bewustwording
Dit hele gebeuren is onderdeel van een groter, veelomvattender plan. Er is veel nodig om de Musahar - binnen het in Zuid Nepal nog heel sterk aanwezige, hindoeïstische kastestelsel - zich verder te laten ontwikkelen. Er wordt op ze neergekeken, ze worden uitgebuit en er is soms letterlijk amper plaats voor hen in deze samenleving. En dit heeft uiteraard negatief gevolgen op de houding en instelling van de Musahar. Alles is er op gericht om het gevoel van eigenwaarde en bewustwording te vergroten en eigen kracht te stimuleren. Alle projecten wordt begeleid door lokale mensen, die hiervoor getraind zijn.
In overleg met de mensen van het dorp is een plan gemaakt voor de nabije toekomst. Bekeken wordt wat haalbaar is, zowel in ‘menskracht’ als financieel. Naast zelfbewustzijn, zal praktische scholing een belangrijk stuk zijn. Zowel voor mannen als vrouwen. Er wordt gezocht naar korte trainingen, met stages, met hopelijk ‘baangarantie’ als men bevalt.
Nadat diverse opties bekeken en onderzocht zijn is uiteindelijk gekozen voor het opzetten van een zeepfabriekje: het Zeepproject. Gerund door vrouwen. Doel is het produceren van organische zeep en zeepproducten met behulp van duurzame materialen. In eerste instantie voor de lokale markt, die met de vele hotels en restaurants in de directe omgeving heel geschikt lijkt te zijn.
Dit project is te groot is om alleen door ons (Veiling met een Missie) gesponsord te worden. Er is inmiddels een tweede, grotere medesponsor: de organisatie 6Degrees Academy for Woman. Deze wordt gerund door twee Nederlandse vrouwen. Ze hebben al veel ervaring in het trainen van vrouwen in die regio. Doel is dat het project zich in de toekomst zelf bedruipt. Eind 2019 zijn de verkenningen afrondend, de uitvoering dient in 2020 vorm te krijgen. Deel van het geld uit 2019 is hiervoor gereserveerd.
Waterleiding
Andere projecten die gesteund zijn in 2019 zijn een schooltje in hetzelfde gebied waar een financiële bijdrage gegeven is voor uniformen en schoolmaterialen voor kinderen, deels uit het Musahar dorp, die dat echt niet zelf op konden brengen. Daarnaast kwam een verzoek uit een noordelijker gelegen dorp, Aaphghari, dat bij de aardbeving in het epicentrum lag en compleet met grond gelijk gemaakt was. Inmiddels was dat grotendeels weer herbouwd. Een klein schooltje, voor de armste, jonge, kinderen, was daarbij niet aangesloten op een waterleiding. Geld is gedoneerd door de VmeM voor de materialen. De aanleg is heel vlot uitgevoerd door de ouders van het schooltje. Trotser en blijer konden ze niet zijn!
En toen kwam 2020, en Corona. Alles werd anders. In eerste instantie is geanticipeerd op noodhulp.
Het zeepproject is voorlopig voor onbepaalde tijd ‘op pauze’ gezet. Er is besloten het daarvoor gereserveerde geld dit jaar in te zetten op plekken waar het nu hoog nodig is.
Het grootste deel van de Musahar en nabij gelegen dorpen van andere minderheden, werken (als dat al lukt) als dagloners. De strikte lockdown in Nepal maakte dat onmogelijk. En honger werd een serieus probleem. Er is in eerste instantie als noodhulp bijgedragen aan het vertrekken van voedselpakketten. Zowel in Chitwan als in een dorp ten noorden van Kathmandu. Daarna is bijgedragen aan het opzetten van een Voedselbank, gerund door SVSI.
Scholen waren gesloten. Onderwijs werd waar mogelijk digitaal gegeven. Maar in een land als Nepal is er op de meeste plekken geen internetverbinding of computer aanwezig. De meeste kinderen hebben vanaf half maart al geen onderwijs gekregen. We hebben bijgedragen aan een initiatief dat zich met name richt op de ver afgelegen gebieden, in ons geval was dat in het Mugu District in het uiterste noordwesten. Er zijn onderwijspakketten voor samengesteld en daar gedistribueerd. De lokale overheid ter plekke heeft docenten ingezet om kinderen in kleine groepen te bezoeken en ouders te ondersteunen in het gebruik van de pakketten.
Zelf voedsel verbouwen
Omdat corona toch een langduriger probleem lijkt te worden en om te voorkomen dat mensen telkens - als noodhulp! - terug moeten vallen op voedselpakketten, is in samenwerking met SVSI, 6 Degree en de lokale overheid een Farming Initiative opgezet. Doel is om mensen zelf hun voedsel te laten verbouwen. Wat wordt geboden is een stuk land, materialen, zaden/stekken, begeleiding, training in hoe duurzaam/ecologisch te verbouwen. Ook wordt scholing geboden om dit op den duur zelfstandig te gaan runnen, compleet met een eigen bestuur. 23 Vrouwen uit het ons bekende dorp gaan hiermee aan de gang. Doel is binnen vijf jaar een ‘selfsupporting project’; steun zal in de loop der jaren worden afgebouwd.
Bijkomede doelstelling is om vrouwen sterker en zelfbewuster te maken, zeker in een maatschappij die nog erg gedomineerd wordt door mannen. Door de inzet van vrouwen komt het doel dichterbij om hun leven en dat van hun kinderen te verbeteren, en dat niet alleen in praktische zin. VmeM heeft voor dit project de sponsoring van alle zaden (hybride, duurzaam) op zich genomen.
2021
In maart is er een bezoek gebracht aan het project. Het Farming Project verloopt heel voorspoedig. O.a. uien, tomaten, een soort pompoenen, aardappelen hebben een prima oogst gegeven. De velden staan vol met een diversiteit aan producten. De vrouwen zijn super gemotiveerd.
Naast het eigen gebruik, blijft er voldoende over om te verkopen. Men is op zoek naar een riksja om huis aan huis te gaan verkopen, hetgeen meer opbrengt dan verkoop op de lokale markt. Er zijn plannen een opslagruimte te bouwen en een tunnelkas.
Verdere scholing voor de vrouwen, zowel op het gebied van ecologisch en duurzaam producten verbouwen, als het op het gebied van het runnen van een klein bedrijf, wordt onderzocht. Het eerste onderdeel heeft inmiddels plaatsgevonden.
Het project is deel van een groter, deels nog te realiseren, geheel: een Eco-Village. De kippenfarm die daarbij hoort is al gerealiseerd, en wordt gerund door dezelfde vrouwen.
In de planning: een Zeepfabriek, met daarbij een opvang voor de kinderen. Dit deel zal niet door ons uitgevoerd gaan worden. Maar wij zijn er wel onderdeel van.
In april volgt een tweede corona golf, met bijbehorende lockdown en vergaande maatregelen.
Voor zover mogelijk binnen de beperkingen, worden tuin en kippen zo goed mogelijk bijgehouden en verzorgd.
We dragen bij aan nood-voedselpakketten.
En in juni schrikt iedereen op door grote overstromingen. In het deel van Chitwan waar wij betrokken zijn, staat het water op een gegeven moment in een mum van tijd 1,5 meter hoog. Het water komt met veel kracht en veel wordt weggevaagd. Waaronder alles wat tot dan toe gerealiseerd was op de Tuin.
Dit soort grote heftige overstromingen vinden doorgaans niet ieder jaar plaats. Maar met alle klimaatveranderingen kun je nergens meer zeker van zijn.
De nog resterende moessontijd wordt gebruikt om te onderzoeken wat ondernomen kan worden om een eventuele volgende keer minder kwetsbaar te zijn.
En wordt er weer een begin gemaakt met het planten van groenten (bloemkool, kool, tomaten, wortel) die veel gebruikt worden in de lokale keuken.
Er wordt een stukje gereserveerd voor bloemen, Afrikaantjes, die veel gebruikt worden bij Festivals. Voor de verkoop en tevens goed in het kader van ongedierte.
Binnenkort zal gestart worden met het zaaien/planten van kruiden. Die gaan gebruikt worden bij de Zeepfabriek, waarmee een start gemaakt gaat worden na het Festivalseizoen.
Veel is nog in ontwikkeling, ook in het kader van voorbereid zijn op eventuele volgende overstromingen. Het droge seizoen begint nu, dus men is alvast wel begonnen met de verbouw van gewassen.